O halde, ey kardeşler! Kendinize gelin ve tövbe ile Rabbinizin bağışlamasına koşun. Yola koyulun, bu ruhani kafileler ile birlikte Rabbinize dönün. Yakında yol sona erer ve o aleme gidecek arkadaş bulunamaz. Bizler, bu adi-harap dünyayı arıtmak ve pis nefsani işlerden hoşnut olmak için gelmedik. Zira sizin için endişeli bir beklenti içinde olan Peygamberiniz şöyle buyurmuştur: “Üzüntü ve endişem, kıyamete yakın zamanda yaşanacak ümmetim içindir.“