Vaktiyle bir Hint padişehı vardı. Bu padişah, görülmemiş, nadir şeylere mereklıydı. Sayaryına hep falcılar, büyücüler, sihirbazlar, hokkabazları çağırır, iyi hüner yapanlara bol bol para ve hediye verirdi.
Bir sene, pas,dişah ve saray görevlileri, büyük bir bahçede eğlenirken, kapıcılar saraya bir Japon soktular. Bu Japon’un yanında, tahtadan bir at vardı. Japon bu tahtadan atı padişaha göstererek dedi ki:
- Padişahım, bu böyle oyuncaktır ki, yeryüzünde hiç kimse bunun gibi tahtadan at yapamaz. (...)
(Kitabın İçinden)