Anlam dünyasının farklı uçlarında yer alan iki kavram, şov ve mahrem. Postmodern dönemde, “mahrem“ olanın sınırları “şov“ tarafından aşındırılıyor ve şov, mahremi esir alıyor. Kitle kültürünün içine sıkışmış insan, varolmanın yolunu “fark edilmekte“ buldukça görüntülere sığınıyor. Kimlikler imajlar üzerinden inşa edilirken dini/ahlaki normların yerinin modanın lokomotifliğinde tüketim kriterleri alıyor. artık sokaklar sahne, insanlar oyuncu. Oyunu yazanlarsa “kamusal alanın mübarekleri“ yani modacılar. Kutsalını kaybeden dünya, yeni kutsallar arayışında modacılara teslim oluyor. Mahremiyet sınırlarında kalması gerekenlerin teker teker “şov“ malzemesine dönüştürüldüğüne bir dönemde Sosyolog Fatma Karabıyık Barbarosoğlu, çağımızın çelişkisi üzerine yazdı; Şov ve Mahrem.