Gerçek dostların çok az bulunduğunu ve gerçek bir dost bulduklarında, gerçek bir hazine bulduklarını öğrenmelerini...
Onları çok fazla seven ama bu sevgiyi göstermeyi bilmeyen insanlar bulunduğunu öğrenmelerini...
Affetmenin çalışılarak öğrenilebilecek bir şey olduğunu bilmelerini...
Sevdiklerimize büyük acılar çektirmek için birkaç saniyenin yeterli olduğunu ama bu yaraları sarmanın yıllar sürebileceğini öğrenmelerini...
En değerli şeyin hayatlarında sahip oldukları şeyler değil, hayatlarında olan kişiler olduğunu fark etmelerini.... (Kitaptaki bir öyküden alıntı)
Öyküler vardır hayatımıza dokunur. Öyküler vardır pek çok sorumuzun yanıtıdır. Onları dinleriz ve susarız. Söz bitmiştir. Kalbimize, ruhumuza bir şeyler erişir, derinlere, çok derinlerde bir yere; ruhumuza dokunuverir...
Ruhu Olan Öyküler böyle hikâyelerden oluşan, her biri yüreğimizin en derinlerine dokunan bir kitap.
Pek çok ülkede on binlerce insanın ruhunun titreşmesine vesile olmuş; gelip geçici olanın ötesinde ruhumuzun arzu duyduğu o hakikat ışığı için kandiller yakmıştır.
Işıklar saçan, karanlığı dağıtan öyküler okumak, ruhunuzun özlemini gidermek üzeresiniz...
(Arka Kapak)