Artık havalar düzelmiş, ağaçlar, çiçekler yapraklarla donanmıştı. Tabiattaki her şey temiz ve ferahlatıcıydı. Böyle güzel bir günde Kocaoğlan bahçeye çıktı. Ilık ılık esen, çiçek kokulu bahar rüzgarı, pırıl pırıl güneş, otlar, yapraklar, çiçekler üstündeki çiğ damlaları, meleyen kuzular, bir anda onu da değiştiriverdi.
Koşup oynamak, bir şeyler yapmak geliyordu içinden. Vücudunda bitmez tükenmez bir kuvvet toplanmıştı.
...
(Kitabın İçinden)