Nebîler Sultanı; geceler boyu, müba­rek ayakları şişip üzerinde durulmayacak hale gelinceye kadar namaz kılar ve ibadette ısrar ederdi. Kendisine bunun sebebi sorulunca; “Ben şükreden bir kul olmayayım mı?“ buyururlardı…
Putperestler hariç hemen herkes, “Ben Allah’ın kulu­yum!“ der. Ama nasıl kul? Azîz ve Celîl olan Allah bütün in­sanlara hitaben şöyle buyurur:
“Ey insanlar, sizi de sizden öncekileri de yaratan Rabbinize ibâdet (kulluk) edin. Tâ ki takva sahibi olasınız.“ 
Bakara:21 
Bu eserde; Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in, Ashab-ı Kiram’ ın ve Cenab-ı Hakk’ ın Veli kullarının, kul olmakta ulaştığı mertebeleri okuyacak ve takva sahibi olmanın insana verdiği mutluluğu hissedeceksiniz...