Muh­terem Efen­diler, sizi, gün­ler­ce iş­gal eden, uzun ve tefer­ruat­lı beyanatım, en nihayet, mazi ol­muş bir dev­rin hikâyesidir. Bun­da, mil­letim için ve müs­tak­bel ev­lât­larımız için dik­kat ve teyak­kuzu davet edebilecek, bazı nok­talar, tebarüz et­tirebil­miş isem, ken­dimi bah­tiyar ad­dedeceğim.

Efen­diler, bu beyanatım­la, mil­lî hayatı hitam bul­muş farz edilen büyük bir mil­letin; is­tik­lâlini nasıl kazan­dığını ve ilim ve fen­nin en son esas­larına müs­tenit, mil­lî ve as­rî bir dev­leti, nasıl kur­duğunu ifadeye çalış­tım. Bugün vâsıl ol­duğumuz netice, asır­lar­dan beri çekilen mil­lî musibet­lerin in­tibahı ve bu aziz vatanın, her köşesini sulayan kan­ların bedelidir. Bu neticeyi, Türk genç­liğine emanet ediyorum