Bu bir ikinci roman… Başkalarının hataları yüzünden geleceğini kuramayan bir kadının mücadelesini, mucizelere inanmak isteyen gerçekçi bir adamın ikilemini, hiç dokunamayacağı aşka sahip olan bir arkadaşın umutsuzluğunu ve vazgeçişini anlatan bir ikinci roman… 
İlk romanımı on altı yaşımda bitirir bitirmez başladım bu hikâyeye. Düşüncelerimde huysuzlanıyordu kelimeler, bir an önce kâğıda akıp özgür olmak, kendi maceralarına dalmak istiyorlardı. Onlara eziyet etmek niyetinde değildim, keyifle ilmek ilmek işledim bu yepyeni hayatı boş sayfalara ve Sensizlik Esiyor Yüreğimde’ye can verdim. Son noktayı koyduğumda çoktan üçüncü romanım Sözyaları’na varmış, dördüncü romanımın hazırlıklarına kapılmıştım, bir yandan da yeni hayatlar aramaya devam ediyordum…

“Ne çok hata değil mi, ne çok şeyi göremedik sadece tek bir doğrultuya baktığımızdan, ne kadar çok fırsatı kaçırdık ellerimizden… Yaşam denen hediye bize yalnız bir kez bahşedilmişken, bir daha asla sahip olamayacağımız şeyleri kaybettik…”