“Su sessizdi, su umursamaz, yolunu bulurdu, yolunu bilirdi. Ölümsüzlük adına evren yasalarını araştıran, ölümlü simyacılar, suyun umudunu saklayanlardır, ben gibi.

 Sevgi, yürek çırpınmasıdır, avuçların içidir okşayan, kollarıdır hayata sarılan su gibi. Oturulan ve uyunan yer kadardır sığınılan dünya, evren kadardır sevdiklerimizin yüreğinde yer edinilen ve bulunan. Beyazdı suyun rengi.”
 
Su Gibi, bir anda her şeyini kaybettiğini sanan; ama umudunu, arzusunu kaybetmeyen güçlü bir kadının sesi. Enfes bir Türkçe. Yarın aslında bugün değil mi? Sizi çarpacak bir eser. Bu kitap umudun nasıl yeşerdiğini de bize gösteren bir başarı haritası şeklinde de ele alınmalı.