Ahşap evin üzerindeki kar eridikçe içeriye sular damlamış, her taraf ıslanmıştı.
Evin genç kızı Fatma, eline aldığı kapları akan yerlere yerleştirirken isyan ediyordu.
Bıktım artık, bıktım. Beni duyuyor musun anne! Söyle şu kocana bizi doğru dürüst bir eve taşısın.
Fatma kin ve nefretle isyanına devam ediyordu.
Zaten evimizden iyice utanır oldum. Arkadaşlarımı bile davet edemiyorum.
Kızım, evladım, şükret halimize, bunu bulamayanlar da var. Baban birazda gelir. Sanıyorum son rekatı kıldırıyor. Sesin neredeyse camiden duyulacak. Biraz yavaş konuş