1980’li yıllar, neo-liberal politikaların “serbestlik” rüzgârı ile başlamış, 1989’da iki kutuplu dünyanın bitişine neden olan“özgürlük” talepleriyle sonlanmıştır. Bu yıllar, modernizm ve postmodernizm arasındaki geçiş dönemi olarak, geçmişe dönük sorgulamalardan ziyade geçmişten kopuşu yansıtmaktadır. Dünya genelinde, 1980-1990 arasında, yaşanan siyasi ve ekonomik değişimlerin yarattığı iyimserlik ortamı, bilimsel buluşlar ve teknolojik yeniliklere bağlı olarak iletişim ve ulaşımda erişim olanaklarının yaygınlaşmasının yarattığı geleceğe ve kapitalist sisteme duyulan güven hâkimdir. Oysa Türkiye’de görünüm oldukça farklıdır ve dünyaya “açılmayı” sağlayan siyasal, ekonomik ve teknolojik değişim ve dönüşümlerden henüz uzaktadır. Bu nedenle,

Türkiye’nin 80’li yıllarını değerlendirmek önemlidir.

Bu kitapta incelenen 80’lere ilişkin pek çok konunun, daha kapsamlı küresel eğilimlerin bir parçası olduğu açıktır. Ancak neo-liberalizmin zaferi, sosyalizmin çöküşü, bir kalkınma modeli olarak ithal ikameci stratejilerin terk edilmesi, enflasyon ile mücadelede başarısızlık, gelir dağılımı bozukluklarının giderek artması, Evren-Özal politikaları ve Türkiye’deki sosyal düzeniyle karşılıklı etkileşimi, bu etkileşimin ne şekilde ve nasıl üretildiği konusu tamamen Türkiye’ye özgüdür. Kitap serimizin bu cildinin, bu özgünlüğün anlaşılmasına yardımcı olacağını umuyoruz. Modernizmin Yansımaları: 1980’li Yıllarda Türkiye; 60’lı yıllardan başlayıp günümüze kadar olan 10’ar yıllık dönemlerde Türkiye’de modernizmin değerlendirilmesini/eleştirilmesini hedefleyen bir dizi kitabın 3. cildini oluşturmaktadır ve Türkiye’de gerek iç gerekse dış dinamikler bağlamında “modernleşme”nin 1980’li yıllarda nasıl başkalaştığının çok boyutlu bir bakış açısı ile yeniden ele alınmasını amaçlamaktadır.