‘’İnsan doğru olanı takip etmek için  gayret göstermelidir, belirlenmiş olanı değil.’’ diyordu öğretmeni Aristo ve belki de bu sözdü İskender’i Büyük İskender yapan. O, bütün hayatı boyunca bilginin ve doğrunun peşinden koştu ve denilebilir ki onun seferlerinin en büyük tetikleyicisi yüreğindeki öğrenme aşkıydı. Bu aşk onun adını tarih kitaplarına yazdırdı. Hatta kutsal kitapların sonuncusu olan Kuran’ı Kerim’de hikayesi bir ibret tablosu olarak insanlara anlatılan Zülkarneyn (çift boynuzlu) de bize göre büyük İskender’den başkası değildi.
Bu kitapta Kur’an’da Zülkarneyn olarak anılan kişinin seferlerinin ve karakter özelliklerinin Büyük İskender ile ne kadar çok birbirine benzediğini ayetlerinin ve tarih kitaplarının ışığında inceleyeceğiz.
Güneş’in battığı yerden doğduğu yere ve oradan da iki set arasına uzanan bir yolculuğa çıkacağız.