Güray Süngü’nün sekizinci romanı Az Kalan Gölge, gövdesi seksen üç günde yarıya inen bir Osman oğlu Osman’ın romanı. Osman ülkenin virajlarında savruldu ama yoldan çıkmadı. Çünkü yolda değildi. Lisede koştu, askerde yürüdü, üniversitede pusuya düştü. Pek çok şeyi yarım bıraktı. Çünkü zaten hiçbir şey tam değildi. Bir yer olsun ve oraya gidilsin istedi. Kuru yük gemileriyle dünyayı dolaştı. Okyanuslarda yüzdü. Gökler altında uyudu. Sonra döndü. Ama o kadar uzağa gitmişti ki, döndüğünde hiçbir şey tanıdık değildi. Neyse ki, insan farkında olsun ya da olmasın, asla değişmeyen şeyler de vardı.

Az Kalan Gölge, hayatı seyretme hastalığı, hayatı yaşama hastalığı ve hayattan saklanma hastalığının romanı.

“Çöküş içe doğrudur, bu yüzden tamamlanana kadar kimse fark etmez.”