Zelal keçeke pir baş e
Sibê êvar xwe ra dimeşe
Emrê wê çare nebûye şeş e
Li dinyayê xwe ra dike temaşe
Zelal her roj diçe dibistanê
Dersê digre ji Gulistanê
Pir dicemide ji zivistanê
Digere dibê pêlava min kanê
Her roj pirtûka dixwîne Zelal
Dibêje kîjan keçê ra bibim heval
Ezê jî mezin bibim derbas be çend sal
Dibê ezê tu car nekişînim xem û xeyal
Zelal keçeke pir şêrîn e
Her roj dikişîne axîn û nalîn e
Dilê wê kul û tev da birîn e
Çima felek Zelalê ra bi kîn e
(Tanıtım Bülteninden)