Öfkemin dövdüğü garip bir merak,
Titreyen kalbime doldu ansızın...
Bekledim bekledim, sanki son durak,
Kendi geldi beni buldu ansızın...
Nedendir niçindir bu kuşku, korku?!.
Paklamaz sanıyorum, en derin uyku...
Neler vâki oldu, ne etti vukû?!.
Tek başına yürüdüğüm, yoldu ansızın...
Beni bir sen değil âlem yitirdi,
Başka bir dostuna, gülmen bitirdi...
Seyr-i Sülük mü bitti?!. “Hû!” idi virdi,
Bu ilahi aşka noldu ansızın?!.
Sana şiirler yazan titrek ellerim,
Uğruna inciler döken gözlerim,
Gelişinle açan beyaz güllerim,
Gidişinle, birden soldu ansızın...