Ertesi gün, aşçı kadın gene mutfaktaydı. Arabacı da bir aralık içeri girdi, anneye teşekkür etti. Pelageya’ya sert sert bakarak “Siz, efendim, ona bakarsınız. Ona annelik ve babalık yapın. Aksinya Stepanovna, siz de onu gözünüzden ayırmayın. Her şeyin yollu yordamınca olmasına dikkat edin... Yaramazlık falan etmesin... Aynı zamanda, efendim, ona verdiğiniz harçlıktan beş ruble almama izin verin. Yeni bir hamut alacağım.
Grişka için çözümlenmesi gereken yeni bir sorun ortaya çıkmıştı. O güne kadar Pelageya, serbestçe, kimseye hesap vermeden, istediği gibi yaşıyordu. Ansızın bir yerlerden bir yabancı ortaya çıkıp onun davranışlarına ve malına sahip çıkma cesaretini kendisinde buluyordu! 
Bunları düşünen Grişka’nın içine bir hüzün çöktü, insan zorbalığının bu zavallı kurbanını candan, gözleri yaşararak okşamak istiyordu. Kilerden en büyük elmayı kapıp mutfaktan içeri daldı, onu Pelageya’nın eline koydu ve bir ok gibi odasına geri döndü.