Kadınların evlendikten hemen sonra gerçek  yüzlerini göstermeleri en ürkütücü şey gibi görünüyor.  Sanki o bir şeyi yapmak için aşırı heyecanlılar ve yaptıkları  zaman aniden tohum açan çiçek gibi soluyorlar.  Beni gerçekten hayal kırıklığına uğratan kastedilen  yaşama karşı gösterilen ümitsiz tutumdur.   Eğer evlilik sadece ağzı açık bir kafes olsaydı  -kadın sizi kafese kapatıp sonra dönüp  “İşte sıra sende, seni yakaladım ve şimdi  ben gülüp oynarken sen çalışacaksın!”dese-  kafama çok takmazdım. Hem de hiç.   Ama gülüp oynamak istemiyorlar, sadece mümkün  olduğunca hızlı bir şekilde orta yaşa geçmek istiyorlar.  Erkeğini mihraba getirmek için verdiği korkunç savaştan sonra,  kadın bir nevi rahatlar ve tüm gençliği, güzelliği,  enerjisi ve yaşam sevinci bir gece de yok olur…