“Aşk”ın ta kendisi…
“O” olduğu için…
“Aşk”ı “O”bildik…
“O”nu “Aşk”la sevdik…
Velhasıl…
“Aşk”, “O”nda yandı,kavruldu,yok oldu…

Üstad Necip Fazıl’ın da dediği gibi; “Biz aşkı Mekkeli yetim bir peygamberden öğrendik.”Biz onun ümmetindeniz,aşkı da Aşıklığı da en güzel yaşayandan öğrendik.Hiç olmasa aşıklık istidadını sevdik,her ne kadar yaşayamasak daher ne kadar hissedemesek de biz onun yaşadığı duygu olduğu için”Aşk”ı sevdik.