Sesin ne garip, ne kadar yabancı. Kendi kendine konuşanlara deli 
denilen yerlerden gelmişsin buraya. Kalktığın yere çömeliyoruz biz. 
Ya da senin boşluğuna yerleştiğimizi düşlüyoruz sadece. Çünkü 
nerede olduğumuzu anlamak öylesinezor ki artık. Sahi, neredeyiz o 
sırada?
Soğuğun ayılttığı bedenler, sisin gölgelediği düşler... Yaşam nerede 
bitiyor, ölüm nerede başlıyor? Hayat, bedenin neresinde saklanıyor? 
Ruhumuzun ete kemiğe büründüğü, bürünüp de aklımızla alay 
ettiği saatler var mı?
Emir Çubukçu, öykülerinde akreple yelkovanın var olmakla yok 
olmak arasında gidip geldiği zamanları anlatıyor. Bize kalması için 
uğraştıkça iplerini kaçırdığımız zamanları.
Yaban Hayvanı Koleksiyonu, uzaktan duyulan uğultunun, nereden 
geldiğini anlamadığımız o sesin peşine düşürüyor.