Bir dost. Gerçek bir dost.
Bir dostunuzu gelişi güzel toprağın altında bırakmazdınız. Ben de öyle yaptım. KEDİ’yi toprağın altında öylece bırakmak yerine, evin bodrumuna inerek, geçen yıl yaptırdığım kirişin mermerlerinden arta kalan parçalara bakındım, içlerinden, bir kare şeklinde düzgünce kesilmiş olan Afyon şekeri denen parça ile daha küçük boyutta olanlarını metal kovaya yerleştirerek, küçük sprey boya kutusunu da alarak bahçeye döndüm.
Mezarın etrafını ufak mermer parçalarıyla dikdörtgen şeklinde çevirdikten sonra, kare şeklinde düzgün kesilmiş mermere sprey boya ile “KEDİ“ yazarak baş ucundaki toprağa düzgünce yerleştirdim. Ardından yaptığım bu mezara baktım. İlk kez böyle bir şey yaptığımı düşündüm.
KEDİ’ye, yani dostum olan bu varlığa, son görevimi yerine getirmiş olduğumu hissetmem beni biraz olsun rahatlatır gibi oldu.