Dünya tarihi boyunca tarihin belkemiğini oluşturan siyasi olayların önemli bir kısmı peygamberler ve onların izinden giden mü’minlerin hükümdarlara karşı verdikleri mücadelelerden ibarettir. Bu mü’min kitlelerin insanları, Allah’a ve O’nun vahdaniyetine davet etmeleri üzerine bundan ilk rahatsız olanlar ve bu davete karşı çıkanlar hükümdarlardır. Monarklar ve oligarşik yönetimler ve aristokrat sınıflar kendi çıkarlarının yok olacağını bildikleri için, peygamberlerin ve onların izleyicilerinin davet ve uyarılarına tepki gösterirler.
Raşid Halifeler döneminden hemen sonra halife-saltanat karışımı bir yönetim ortaya çıkmıştır. Muaviye’nin, oğlu Yezid’in veliahd tayin etmesi, İslami Yönetim çizgisinden ilk sapma olarak görülmektedir. Batı dünyasındaki yönetim biçimlerini taklid etme ve batıya açılan ilk pencere bu veliahdlık kurumunun ortaya çıkmasıyla gerçekleşmiştir. Muaviyenin bu uygulaması batıcılığın ilk adımıdır. Ama Kur’an ve Sünnet’i ihya etmek, Rasulullah’ın izinden gitmek hususunda taviz vermeyen samimi mü’minler, bu hilafet-saltanat karışımı yönetimlere karşı çıkmış ve gerektiğinde kıyam etmişlerdir.