Sıcak bir akşam üstü Seeonee ormanında baba kurt uykudan uyandı. Pençelerinin uyuşukluğunu gidermek için, ayaklarını ileriye doğru uzattı. Sonra kaşındı ve yavaşça esnedi. Anne kurt ise, dört minik yavrusunun yanına uzanmış uyukluyordu. Baba kurt:
“Ah! Ah! Avlanma zamanı geldi!“ diye söylendi. Baba kurt bu sözleri söylerken, içeriye uzun tüylü ve kuyruklu bir hayvan girdi. Girer girmez de yaltaklanmaya başladı:
“İy avlar, ey kurtların başkanı! Sana iyi şanslar, soylu hayvanlara yaraşır keskin dişler dilerim. Soylu büyüğüm, dünyadaki açları da hiçbir zaman unutmayacağını biliyorum.“
(Kitabın İçinden)