Şair, bu fotoğrafı çekerken, salt sözcüklerden yararlanmaz. Aynı zamanda nesne’nin, kavram’ın ve en önemlisi idrak’ın detaylarını fotoğraflar.
Fotoğraf, şiire ân’ın donması olarak durdurulmuş en küçük zaman dilimi olarak durdurulmuş en küçük zaman dilimi olarak taşınır. Bu nedenle şiirsel içerik genişledikçe çağrışımda çoğalır. Burada şiirsel yaklaşımın genişleyen çağrışımlarını çoğaltarak yaygınlaştırmak için salt ontolojik olmasa da, bir içbuzursuzluk olarak poetik ve folklorik ritimlerin bütün zenginliklerinden yararlanmak gerekir. Şair için tarihle ilişki kurmak tam da bu noktada başlar. İşte, bu farkındalık sürecinde çağrışımların zenginleştirdiği yazınsal dizge, metaforlara yaslandıkça şiirselleşir.
(Arka Kapak)