Sabahleyin Simon uyandığında çocuklar hala uyuyordu. Karısı, komşuya ödünç ekmek istemeye gitmişti. Yabancı eski gömlek ve pantolonu giymiş, yalnız başına kanepede oturuyor, yukarı bakıyordu. Simon: “Bak dostum,“ dedi. “İnsanın karnı aş ister, vücudu da giyecek. Hayatta kalmak için çalışmak zorundasın. Ne iş bilirsin?“ “Hiç bir iş bilmem.“ Simon şaştı. “İnsan istedikten sonra herşeyi öğrenebilir,“ dedi.
(Arka Kapak)