Keje dağların acı suyu şimdi karlı 
ikimize bir akıyor ırmaklar, nihayetsiz ve kesin 
göğün atlasını çözelim istiyorum damların üstünde 
elimizi yastık yaparak umutlarımıza 
tandır kokusu hayaliyle ilk bakışını bekliyoruz katır 
tırnaklarının dayanıklı 
çünkü başı dumanlı dağlar 
çünkü insan kentte başka dağda başka ağlar 
çünkü Keje dağlı seven yürek 
inandığına bile baş eğmeden bakar 
çünkü hayat hiçbir çağda emeğin ellerinden gayrisini tanımaz çünkü isyan kentte ve dağda bir haykırır 
sabrın penceresi kırıldı çocuklarımızın ölümü üstüne doğmaktan yoruldu güneş 
geliyor mavi tulumlu öfkenin ayak sesleri 
benim elimde taze bir menekşe 
senin gözlerin Şilan Çiçeği 
dediğin gibi Keje: Parlıyor 
Yelda Karataş