İnsanların sevdadan habersiz oldukları zamanlarda; bir erkek, bir kızı sevmiş. Ardından 'sevmiş' kulaktan kulağa yayılmış. Sevmiş, sevmiş… Sonunda 'sevmiş' o kadar duyulmuş ve büyümüş ki; boyutu hiçbir şekilde ölçülemez olmuş. Ta ki bir gün, iki aşık birbirine sarılana dek. İşte o an biri diğerine şunu söylemiş; "Öyle güzel sarıldın ki; sevmiş kadar oldun." O günden sonra sarılmak, sevginin göstergesi olmuş. Dilleriyle sevgilerini anlatamayanlar, sarılarak anlatmışlar. Ve bazı insanlar hayatları boyunca hep, sevmiş… Başka sevenlere, başka özleyenlere… Bu artık sizin masalınız.