Topkapı Sarayı Müzesinin hazine dairesi o pazar günü her zamanki hafta sonu tatillerinden daha çok kalabalıktı. Müzenin en nadide parçalarından olan ve dünyada bir eşi daha bulunmayan Kaşıkçı Elması bu güne özel olarak büyük salonda sergileniyordu. Her zaman böyle bir şeyi görmeye imkân bulamayan ziyaretçiler zarafetin, asaletin ve ihtirasın sembolü sayılan dünyanın en değerli mücevherlerinden olan elmasın önünde uzun bir kuyruk oluşturmuştu. Kaşıkçı Elması salonun bir köşesindeki karanlık bölmesinde ışıltıyla parlıyordu. Ziyaretçiler büyülenmiş gibi hiç konuşmadan onu sadece izliyordu. Onu görsün görmesin, hemen herkes değerli mücevherin bin yedi yüzlü yıllarda bir çöplükte bulunduğu hikâyesini bilir.

Karanlık bölmede ışıltılar saçarak parladığında ona bakan bazı kişiler güzelliğinden öyle etkilenir ki onun kendisinin olma hayaline kapılacağı kadar bencilleşebilir. Bu ışıltılı güzellik soyguncuları da cezbeder. Müzeye gelen ziyaretçilerin yüzde onunun soyguncular olduğu söylenir. İnce bir cam muhafazanın ardındayken bile elmasa ulaşmak tam anlamıyla imkânsızdır.