Lütfi Ö. Akad’ın hikâyesi bir yaparak oluşma hikâyesidir. Kendini inşa etme hikâyesi. Bu uzun soluklu koşuda her adım bir öncekinden daha isabetli ve estetik olmalıdır. Öyleyse onun son adımları, muhatap alınmayı en çok hak eden adımlardır. Ama bir hayat hikâyesi içinde, oraya gelene kadar atılan adımlar da, orası kadar anlamlıdır. Bir yetişkinin bulunduğu durum nasıl çocukluk yıllarına gelip dayanıyorsa, bir sanatçının zirve ürünleri de ilk eserlerine çok şeyler borçludur.

Lütfi Ö.  Akad, büyük bir sanatçı olarak geçtiği yolları, konakladığı hanları da önemser. Onu biraz da bu yollar ve hanlar şekillendirir. Her menzile ulaştığında hemen hedef bir başka menzile yönelir. Ölene kadar süren bu arayışta, menziller ile hayaller oynaşıp durur. Ta ki hikâye bitene dek.