Bu kitapta 1918 yılında Erzurum’un İspir ilçesinde Ermeni çetelerinin zulmünden kaçan ve doğduğu topraklardan çok uzaklarda, Şavşat'ta hayata gözlerini yuman Gülfidan'ın içler acısı, ibretlik hikâyesidir anlatılanlar.
Çelik bir iradeyle mükemmel bir aklın birleşimi olan Gülfidan'ın olağanüstü azmidir her satırda sergilenen...
Ölüm ensesindeydi, ölümün yanı başında açan, solmayan bir çiçekti o. Zalimlere ve zulme meydan okuyan ulu bir çınardı...
Yaşadıkları unutulmasın diye anlattı, ölümle yarışan hikâyesini: “Gerçeği arayanlara...”