Arzularım muayyen bir haddi aşınca  Ve kulaklar sözlerime sağırlaşınca  Bir ihtiras duyup vahşi maceralara  Çıkıyorum bulutları aşan dağlara.  Tanrıların başı gibi başları diktir,  Bu dağları saran sonsuz bir genişliktir,  Ben de katıp vücudumu bu genişliğe,  Bakıyorum aşağılarda kalan hiçliğe.   Bu dağların bir rakibi varsa rüzgârdır.  Rüzgâr burda tek başına bir hükümdardır.  Burda insan duman gibi genişler, büyür.  Bu dağlarda ıstıraplar, sevinçler büyür.  Buralarda her düşünce sona yakındır,  Burda her şey bizden uzak, ‘O’ na yakındır.  Burda yoktur insanların düşündükleri,  Rüzgâr siler kafalardan küçüklükleri.  Yanağıma çarpar geniş kanatlarını,  Ve anlatır mabutların hayatlarını.  Arasıra kulağını bana verdi mi,  Ben de ona anlatırım kendi derdimi.