Biyo

Emine Semiye
9 Şubat 1864’te İstanbul’da doğdu. Adviye Rabia Hanım ve Ahmet Cevdet Paşa’nın kızı, Fatma Aliye ve Ali Sedat’ın kardeşidir. Emine Vahide adını da yazılarında kullanmıştır. Osmanlı kadın hareketinin en önemli dergilerinden Hanımlara Mahsus Gazete’nin yazar kadrosunda yer aldı. İttihat ve Terakki Partisi ve Osmanlı Demokrat Partisi’nde aktif siyaset yaptı. 1898’de Selanik’te Müslüman Osmanlılar arasında ilk kadın derneği olan Şefkat-i Nisvan’ı kurdu. Balkan Savaşı ve Çanakkale Savaşı esnasında hemşirelik yaptı. 1922’den sonra eğitim faaliyetleri yoğunlaştı, kız okullarında öğretmenlik ve müfettişlik yaptı. 1944’te Haseki Hastanesi’nde vefat etti.

Hülasa-i İlm-i Hesap adlı matematik ders kitabı 1891’de çıktı. İlk edebi metni “Bir Mütehassisenin Tefekküratı” hikâyesi 14 Ekim 1895’te Hanımlara Mahsus Gazete’de basıldı. İlk romanı Terbiye-i Etfale Ait Üç Hikâye de 30 Aralık 1895 ile 9 Temmuz 1896 tarihleri arasında aynı gazetede tefrika edildi. Mükâfat-ı İlahiye (1896-1897) ve Sefalet (1897-1898) romanları Mütalaa’da, Bikes (1897) ve Muallime (1902) Hanımlara Mahsus Gazete’de, son romanı Gayya Kuyusu (1920) Dersaadet’te yayımlandı. Asır, Yeni Asır, Bağçe, Saadet, Şura-yı Ümmet, Yeni Gazete, Yeni Edirne, İnkılap, Mehasin, Resimli Kitap, Kadın, İnkılap, Tearüf-i Müslimin gazete ve dergilerinde makaleleri yer aldı.

Arka kapak

Muallime’de Caddebostan ile Bostancı arasındaki bir köşkten asır sonu Osmanlı sosyal hayatına, aile ilişkilerine, eğitim anlayışlarına doğru yola çıkıyoruz. Erdemli bir muallimenin başından geçenleri takip ederken olaylar ve ilişkiler karmaşıklaşarak çeşitleniyor. Gelenekle modernlik, hayırla şer, kurallarla ihlaller İstanbul’un farklı sınıflara ait haneleriyle Kastamonu’nun seçkinlerinin ve âlimlerinin ortamlarından geçerek bir araya geliyor. Emine Semiye, sunduğu zengin ilişkiler, kişiler ve mekânlar manzarasıyla kötülüğün değiştirilemez bir nitelik olup olmadığını, iyilik kapısının herkes için her zaman açık olup olamayacağını tartışmaya açıyor.